Workshop Familieverhalen

Op verzoek geef ik workshops Familieverhalen. Hier een beschrijving van de inhoud, plus enkele ervaringen van deelnemers.

In deze workshop verken je een dag lang wat je over je familie zou willen schrijven. Je experimenteert met ter plekke geschreven fragmenten, waardoor je nieuwe aspecten ontdekt aan verhalen die je al lang dacht te kennen. Na een dag schrijven ga je vol nieuwe plannen naar huis. Lees “Workshop Familieverhalen” verder

Getipt!

  • Vóór de boekenweek 2011 werd Familieverhalen getipt door NRC-boeken.
  • Boekcrossing is een geweldig initiatief van fanatieke boekenlezers die elkaar boeken doorgeven, recensies schrijven en boeken op openbare gelegenheden achterlaten zodat anderen ze kunnen lezen. Hier enkele recensies van Familieverhalen door gebruikers van Bookcrossing.

presentatie Familieverhalen

Zo’n presentatie van eigen werk, is dat alleen maar ijdelheid? Ik dacht van wel. Tot deze presentatie van Familieverhalen. Een bijeenkomst die heel vrolijk was  en vol! Met praatjes van schrijfster Judith Uyterlinde en mijzelf en een introductie van redacteur Laurens Ubbink. En daarna signeren en borrelen met de vele vrienden en bekenden – en familie. Sommigen hadden honderden kilometers gereisd om erbij te zijn, op een doordeweekse dag. Zo lief!

Hoewel ik helemaal niet houd van rituelen bleek nu dat de rituele functie van deze presentatie groot is geweest. Zo’n bijeenkomst markeert de overgang van maanden alleen in je kamertje zwoegen op een tekst naar het publiek maken van je gedachtegoed.  Vóór de presentatie voelde ik me vaak verlegen met die publieke kant van het boek. Nu ben ik eroverheen: het boek is niet langer van mij maar van de wereld. Wat een rust!

‘Familieverhalen’ op tournee

Ter gelegenheid van de Boekenweek 2011 geef ik enkele lezingen in het land.

17 maart: Boekhandel Verwijs, Selexyz, Den Haag.

20 maart: (onder voorbehoud) Van Gennep, Rotterdam

22 maart: Boekhandel Iwema, Assen.

23 maart: Boekhandel Van der Velde, Groningen: presentatie, met onder meer Judith Uyterlinde.

24 maart: Bilthovense Boekhandel, Bilthoven

Een stadse bij de varkens


Ik ben geen uitgesproken liefhebber van dieren. Ik vind ze een beetje eng. Maar een aantal jaren geleden heb ik wel een boek geschreven voor het InnovatieNetwerk van het Ministerie van Landbouw over Agroparken. Destijds heb ik tijdens het schrijven van dit boek geen levend varken gezien. Daar moest eens verandering in komen, vond ik. Dus heb ik, in het kader van een maf kunstproject van de Peergroup, 24 uur op vier Bunte Bentheimers gepast. En er een essaytje over geschreven dat nu in een mooi boekje staat – en hier als pdf te lezen is: Een stadse bij de varkens.

Uitspraken van deelnemers over mijn trainingen

Tijdens en na workshops en individuele sessies vraag ik meestal om commentaar op de inhoud van de trainingen en op mijn presentatie. Zo kan ik mijzelf steeds verbeteren en bijsturen. Ik wil immers graag zinvol werk doen dat aanslaat bij deelnemers!

Enkele uitspraken van deelnemers over mijn workshops en begeleiding

[Tweedaagse workshop voor aio’s van de Universiteit van Tilburg die werken aan een proefschrift]
Cijfer voor workshop: 9
“Ik heb op meerdere vlakken waardevolle dingen geleerd. Het tempo lag hoog, maar daarom is er ook daadwerkelijk wat bereikt.”

Cijfer voor trainer: 9
“Voldoende aandacht voor ieders vragen en uitdagingen. Brengt orde en structuur aan. Durft eerlijk te zijn. Begrijpt de situatie van PhD’er.”

Cijfer voor workshop: 9
“”Fijne en persoonlijke werkwijze. Rustig en open manier van bespreken die uitnodigt tot eerlijkheid en reflectie.

Cijfer voor workshop: 9
”Heel veel helpende opdrachten om structuur aan te brengen in het schrijven op een haalbare manier. Ik heb nu veel meer dan hiervoor het idee dat schrijven een ambacht/vaardigheid kan zijn. ”

Kun je formuleren wat je geleerd hebt?
“Ik heb geleerd om kleinere stapjes te zetten in mijn schrijfproces en daarbij vertrouwen te hebben in mijn eigen intuïtie. Door er zo naar te kijken wordt het schrijven teruggebracht tot behapbare proporties.”

[Individuele begeleiding]
”Tanny Dobbelaar doet wat ze beloofd: zij begeleidt je om je geschreven stuk tot een goed leesbaar, interessant en inhoudelijk correct eindproduct te komen. Hiervoor zet ze je dik aan het werk, want schrijven is een vak. Het resultaat mag er zijn. Dank Tanny!”
Nienke Dijkstra, adviseur en innovator Waddenzee

[individuele begeleiding]
”De gelaagde, gefaseerde aanpak sprak mij aan. Vooral heb ik dat ervaren bij het begin. Met aanwijzingen als dat mijn hele boek één hoofddoel heeft en dat ik dat eerst moet formuleren in één uitspraak, in één zin. Ongelooflijk. Langzaam begon door te dringen dat een boek schrijven niet zomaar iets is. En eigenlijk wist ik dat wel. Want ik ga zo makkelijk alle kanten op als ik me laat gaan met schrijven.”

[workshop]
”Het was een prachtige avond (..). Je bent een ster, Tanny: deskundig, ervaren en leuk.
Antsje Zwart, bewindvoerder

[training]
“Cijfer: 10. Ik ben normaal niet zo van de tienen, maar het feit dat Tanny zo veel bij mij losgemaakt heeft in zo’n korte tijd en wel op zo’n sympathieke wijze – ze wist het soms ook niet precies, ze stelde zich dan kwetsbaar op – vind ik echt bewonderingswaardig.”

“Trainster die duidelijk zowel inhoudelijk van wanten wist als zich heel goed op onze organisatie en wensen had voorbereid. Wat een verschil met andere trainers waarvan je het gevoel hebt dat ze voor iedere organisatie dezelfde routine toepassen.” Lees “Uitspraken van deelnemers over mijn trainingen” verder

‘Wie dingen weggooit, heeft ideeën’

Ruim voor schrijver Robert Graves de loopgraven in ging, nam hij afscheid van zijn kostschool. Zo staat te lezen in Goodbye to All That.

Bij zijn afscheid zei de directeur tegen hem: ”Nou, het ga je goed, Graves, en denk erom, je beste vriend is de prullenbak.”

De prullenbak. Het lijkt een zeer gedateerd object voor een schrijver. Wie maakt er nu nog proppen van de eerste, tweede, derde versie van een tekst? En gooit ze daarna met een woest gebaar wég?

Dat fysieke gebaar onderstreept de moeite die schrijven kost, ook al gaat publiceren tegenwoordig met de snelheid van het licht.

Blijf bedenken dat schrijven moeite kost. Blijf bedenken dat wat met zorg en aandacht is gemaakt, ook de moeite van het lezen waard is – kan zijn.

Schrijver A.L. Snijders schreef over een verslag dat hij gemaakt had van een boottochtje: ‘Ik wil het in de prullenbak laten verdwijnen, omdat het mislukt is. Het is te realistisch, het blijft te dicht bij de ware gebeurtenissen. Ik blijk ideeën te hebben over het schrijven. Wie dingen weggooit, heeft ideeën.’