Helder schrijven begint bij helder denken
Beter worden van Corona is de titel van het advies dat adviseur ruimtelijke kwaliteit Noël van Dooren schreef voor de provincie Zuid-Holland.
De pandemie heeft laten zien dat gezondheid ook samenhangt met economie, met klimaat en met landschap. Wat kan een orgaan als de provincie daarmee doen? Die vraag leidde tot ontwerpstudies van stedenbouwkundig bureaus Urhahn en Flux, een advies en twee essays, één van regionaal ontwerper Jeroen van Schaik en één van mijn hand.
Op verzoek van auteurs Vera de Lange en Linda Sprado schreef ik een hoofdstuk in het boek Schaduwfamilie (Scriptum, 2022) dat onlangs in museum IJsselstein werd gepresenteerd. Tot en met 3 juli 2022 kun je daar ook de tentoonstelling Verwantschap. Bij wie hoor jij? bezichtigen.
Het Nederlands Dagblad vroeg me een opinieartikel over donorkinderen te schrijven. Dat deed ik!
Op deze plek verzamel ik publicaties in dagblad Trouw, waaronder recensies van filosofieboeken.
Het vuur van de vrijheid van Wolfram Eilenberger (Trouw, 6 april 2022, pdf)
Hoe word je Epicurist? van Catherine Wilson (Trouw, 2 maart 2022, pdf)
Leven en werk van Ludwig Wittgenstein van Bert Keizer (Trouw, 26 januari 2022, pdf)
Wij nihilisten. Een zoektocht naar de geest van digitalisering
van Hans Schnitzler (Trouw, 22 december 2021, pdf)
Meer dan de mens alleen van André Nusselder (Trouw, 17 november 2021, pdf)
Een duik in de vijver in de regen van George Saunders (Trouw, 23 oktober 2021, pdf)
Moet dat nu, een kind met drie of zelfs vier ouders? Wat te denken van draagmoederschap? Hebben geadopteerden recht op informatie over hun biologische geschiedenis? Over dit soort vragen heeft de Staatscommissie Herijking Ouderschap een lijvig rapport geschreven.
Op verzoek van het Podium voor Bio-ethiek verdiepte ik me in de gedachtegangen van deze commissie. Ik raakte erdoor ontroerd.
Het resultaat: een veel te kort essay over een bijzonder interessant en actueel onderwerp, gebaseerd op mijn dissertatie over familiegeschiedenis. Zie hier het essay in Podium (jaargang 27, nr 2, 2020).
Adrienne Norman heeft van ons oorspronkelijke project Heftig Vel een prachtige website gebouwd, waarbij haar foto’s zijn voorzien van Engelse vertalingen van mijn teksten. Daarbij ook een prachtig filmpje over het boek dat onder dezelfde titel in 2002 verscheen.
Twee nieuwsfoto’s uit NRC Handelsblad van 2010 zijn tegen elkaar gemonteerd. Zie hier de fotomontages van kunstenaar Jan Swart. Ik vond ze zo mooi dat ik spontaan aanbood er teksten bij te schrijven. Nu is er een mooi boek in de maak, met dertig beelden en even vele ‘impressies’ van mijn hand, plus een essaytje, bij wijze van nawoord.
Tien beelden hangen in november tijdens de kunstmaand van Ameland. In Sier aan Zee op 19 november 2017 treden we samen op om over het werk te praten. Aanvang: 11 uur.
Voor het Tijdschrift voor Biografie (najaar, 2014) schreef ik een artikel over het concept ‘familie’ in hedendaagse familiegeschiedenissen. Lees “Familiegeschiedenis als zelfinterpretatie” verder
Etty Hillesum schreef in haar dagboek Het verstoorde leven: ‘Men kent iemands leven niet wanneer men de uiterlijke feiten kent. Om iemands leven te kennen moet men zijn dromen kennen, zijn verhouding tot zijn verwanten, zijn stemmingen, zijn teleurstellingen, zijn ziekte en zijn dood.’ Lees “Vier overwegingen bij het schrijven van een familiegeschiedenis” verder
Bijzonder trots ben ik op de tien jonge wetenschappers die ik heb begeleid bij het schrijven van een essay over hun onderzoek rondom disability studies. De essays verrassen door hun onderwerpen en zijn ook nog erg goed geschreven!
Opdrachtgever voor deze bundel was Disability Studies in Nederland en ZonMw, de organisatie die onderzoek in de gezondheidszorg financiert.
In het tijdschrift Schrijven Magazine heb ik een essay gepubliceerd over de vreemde verwantschap die je kunt voelen met familieleden die je niet eens kent. En wat als die familieleden mogelijkerwijs fout waren in de Tweede Wereldoorlog? De kunst van het schrijven over je naasten verscheen in oktober 2011.
Hoe schrijf je je eigen familiegeschiedenis? In Familieverhalen onderzoek ik de kunst van het schrijven over je naasten.
Vele Nederlanders vertrouwen het verhaal van hun eigen familie aan het papier toe. Ze duiken in archieven en interviewen familieleden die ze soms al heel lang niet meer hebben gezien. Het verlangen naar een goed verhaal is groot. Een kale stamboom is dan niet genoeg om de geschiedenis van de eigen familie te vertellen. Lees “Boek: Familieverhalen” verder
Over Familieverhalen verscheen een aantal artikelen in de pers. Hier vind je de pdf’s:
Trouw, Familiegeschiedenis te boek (of niet), 26 februari 2011
Parool, ‘Familie is kwetsbaar als het leven zelf’, 9 maart 2011
NRC Handelsblad, 10 maart 2011
DvhN, ‘Kwetsbaar, als het leven zelf’, 12 maart 2011
Volkskrant, ‘Opa’s avonturen’, 19 maart 2011
Nederlands Dagblad, ‘Familie, wat moet je ermee’, 5 mei 2011
Tijdschrift Schrijven, De kunst van het schrijven over je naasten, oktober 2011
Ik ben geen uitgesproken liefhebber van dieren. Ik vind ze een beetje eng. Maar een aantal jaren geleden heb ik wel een boek geschreven voor het InnovatieNetwerk van het Ministerie van Landbouw over Agroparken. Destijds heb ik tijdens het schrijven van dit boek geen levend varken gezien. Daar moest eens verandering in komen, vond ik. Dus heb ik, in het kader van een maf kunstproject van de Peergroup, 24 uur op vier Bunte Bentheimers gepast. En er een essaytje over geschreven dat nu in een mooi boekje staat – en hier als pdf te lezen is: Een stadse bij de varkens.
